ἴκνυς

ἴκνυς, υος, ἡ,

A dust or ashes,

τὰν ἴκνυν ἀπὸ τῶ βωμῶ . . ἀφελὲν ἐς καθαρόν Berl.Sitzb.1927.159

([place name] Cyrene); cf. [full] ἴκνυον: κονίαν, σμῆμα, Hsch.; τὴν ἴγνυν

A

οἴνῳ διατρίψας, δοῦναι πιεῖν Hp.Nat.Mul.88

(v.l. ἴγδην).